การล้มของต้นไม้ใหญ่ในป่าหลายต้น เพื่อเปิดให้ต้นกล้าและกอหญ้าที่อาศัยอยู่ใต้ชายคาของมันมานานแสนนาน ได้มีโอกาสเติบโตขึ้น 'ระบำธรรมะ' โดยอาสาสมัครรุ่น 12/2549 ครูแอม ธนิสรา แก้วอินทร์ และครูป๊อบ กร สรธัญธรณ์ 

เสียงท่านแม่ชีศันสนีย์ เสถียรสุต เมื่อ 19 กันยายน 2563  กล่าวไว้ถึงเรื่องหนึ่งคนตาย หลายคนโต ในเสถียรธรรมสถานว่า 

“ธรรมสวัสดีค่ะ วันนี้คุณแม่จะพูดเรื่องประเด็นหนึ่งคนตาย หลายคนโตนะคะ ดังที่พูดไว้แล้วว่า วันนี้กลับมาเสถียรธรรมสถาน กรุงเทพ เพื่อที่จะทำหน้าที่ของคุณแม่เอง ซึ่งเรามีพระอุปัชฌาชย์เมื่อ 40 ปีที่แล้ว วันนี้ท่านมรณภาพ และการมรณภาพของท่านก็ทำให้เรามีเสถียรธรรมสถาน สถานที่ที่มีธรรมะอันมั่นคง ดังที่ที่คุณแม่กำลังยืนอยู่ตรงนี้ 

เราได้เห็นถึงความพยายามในการทำงานซึ่งต้องบอกเลยว่าในการทำงานของคุณแม่นั้น คุณแม่สามารถที่จะดำเนินการทำงานได้อย่างมีความเสียใจ มันมีความเสียใจนะคะ เมื่อประมาณ 33 ปีที่แล้ว ที่หลวงพ่อได้มรณภาพ แต่ในความเสียใจนั้น คุณแม่มีความกตัญญู ถ้าในความเสียใจของการจากพรากนั้นไม่มีความกตัญญูมันก็อาจจะไม่โต เพราะทุกครั้งที่มีการจากพรากมันจะมีความโต ที่คุณแม่เองได้สอนเรื่องนี้กับคนที่อยู่ข้างหลัง  แม้แต่คุณแม่จะตาย

คุณแม่เชื่อมั่นว่าในการตายของคุณแม่นั้น สิ่งแรกที่คุณจะต้องฝึกคือในทุกการสูญเสีย คุณต้องพึ่งตนเองให้ได้ คุณจะรอให้คนอื่นมา Support การได้ของคุณ โดยที่คุณไม่เห็นความเข้มแข็งพอ ที่จะสามารถดำเนินต่อไป ถึงแม้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น คุณยังดำเนินต่อไปได้ อันนั้นแหละค่ะ คือความเข้มแข็ง การพึ่งตนเองจะเป็นอีกหนึ่งในการเติบโตนะคะ  เดี๋ยวคุณแม่จะพาทุกท่านเข้าสู่ศาลาแล้วค่ะ”