ความรักจริงๆ คืออะไร อาจจะตีความกันหลากหลาย
แต่คุณแม่คิดว่า “รากของความรัก คือความเข้าใจ”
ความรักต้องอาศัยความซื่อสัตย์
ถ้าความรักไม่มีความซื่อสัตย์ ความรักจะนำมาซึ่งความทุกข์ได้ง่าย
เมื่อใดก็ตามที่เรามีความซื่อสัตย์เป็นพื้นฐานต่อสิ่งที่มีค่าที่สุดคือชีวิตของเรา
เราจะไม่นำพาให้ชีวิตของเราไหลไปสู่ความเสื่อม
โดยธรรมชาติของจิต...มันจะไหลไปสู่ความเสื่อม น้ำจะไหลไปลงสู่ที่ต่ำ
เพราะฉะนั้นการฝึกจิตของเราจะทำให้เราทวนกระแสตัวเองขึ้นมา
แล้วกลายเป็นคนที่มีกำลังของสติปัญญาที่ไม่ไหลไปสู่ความเสื่อม
นั่นคือจุดอิ่มตัวที่มนุษย์ควรจะไปถึง...คือความไม่ประมาท
ฝึกอยู่ตลอดเวลา ความไม่ประมาทก็คืออย่าปล่อยให้วันเวลาผ่านไป
อย่าผัดวันประกันพรุ่ง อย่าอยู่กับความมักง่าย เลินเล่อ มัวเมา ประมาทขาดสติ
เราใช้ชีวิตอยู่ด้วยความไม่ประมาท อยู่ในปัจจุบันกรรมของเรา
จนกระทั่งเราเห็นว่ามันมีอะไรบางอย่าง ที่ถ้าสมัยก่อนฝึก เราจะไหลไปสู่ความหลงอารมณ์
ตอนนี้เรามีดิสก์เบรก เรามีสติ ก็คือรู้ตัวทั่วพร้อม มีสัมปชัญญะ รู้เร็ว รู้รอบ มีปัญญาในการจัดการที่จะทำให้เราไม่ประมาทในขณะนั้น
จุดอิ่มตัวของมนุษย์คือความปลอดภัยที่สุดด้วยความไม่ประมาท
ดังคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ว่า เธอจงยังชีวิตด้วยความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม
คิดไม่ประมาท พูดไม่ประมาท แล้วก็ทำไม่ประมาท
ถ้าทำอย่างเต็มที่แล้ว จนกระทั่งเรารู้สึกได้ว่า ถ้าจะต้องตายในขณะนี้ ก็กล้าตาย
เพราะมันอยู่อย่างคนที่ไม่ประมาทที่สุดแล้ว เราไม่อยู่อย่างตายทั้งเป็นแล้ว
คุณแม่ว่าสิ่งเหล่านี้เป็นจุดอิ่มตัวของคนทุกคน ทุกเพศทุกวัย ทุกชนชั้น
